Gelinin Anne Babasına Ağlatan Vedası

Her İzlediğimde Duygulandığım Videolarımdan Biri

Bizde büyük ya da güçlü olan kazanmaz oğul!

Bizde büyük ya da güçlü olan kazanmaz oğul!

"Bak sana Fil suresini anlatacağım. Minicik kuşların kocaman filleri nasıl yendiğini anlatan sureyi.. Şu hayatta kendini ne zaman kuşlar gibi küçük ve savunmasız hissedersen hemen sureyi hatırla.. Bizde büyük ya da güçlü olan kazanmaz oğul; Allah (cc) kimin yanındaysa o kazanır. Bizde ‘imkansız’ diye bir şey yoktur, ‘kün fe yekun’ vardır! Çünkü O (cc), ‘ol’ der ve o olur. Bizde kuşlar filleri yener oğul!” 

Nush İle Uslanmadılar, Sonucuna da Katlanacaklar...

                   

              Uzun  yıllardır alışık olmadığımız şehit haberleri  artık neredeyse her gün gelmeye başladı. Öyle anlaşılıyor ki hainliği kuşku getirmez birileri düğmeye tekrar bastı. 

               Yeni nesil pek bilmez ama orta yaş altı gençlerimiz iyi hatırlıyacaklardır. Eskidende her gün şehitlerimize ağlardık. Anaların ağlaması dursun, kimse üzülmesin, bu kıymetli topraklarda huzur olsun, geçmişte rengimize ırkımıza Kürtlüğümüze Türklüğümüze bakmadan sağlamış olduğumuz yekvücutluğu tekrar sağlayalım dendi ama nafile...

           Birilerinin bu güzelim topraklarımızda çok sinsi planları var. Kandırılmış, ne amaç uğruna dağlarda yaşadığını fark edemeyen insanlar da onların en büyük maşası. O kadar büyük bir oyun ki bastığı dalı kestiklerinin farkına vardıramayacak kadar. 

              Devlet hiç bir zaman aciz değildir. Belki mühlet verir sabreder ama eşkıyalığın, terörizmin hesabını mutlaka er yada geç sorar, sormalıdır da..

           Bu toprakları bölmek isteyenlerin içerdeki uşakları bilmelidir ki av köpeği avı sahibine getirir kendisi yemez. Cennet vatanımızı av zannedip av köpekliği vazifesi verilmiş olduklarının farkına varamayanlar adiler bilmelidir ki pusu kurduğunuz masum şehitlerimizin kanları ve geride bıraktıklarının göz yaşları sizi boğmaya yeter. 

           Özgürlük, hak adalet gibi kulağa hoş gelen değişik kavramlarla kandırıldıklarının farkına varmalıdırlar. Aksi takdirde yarın çok geç olabilir. Pisi pisine kandırılarak bir hiç uğruna gitmiş bir leş konumuna düşmektense vatanına milletine bağlı onurlu ve şerefli bir birey olmak daha evladır.

               Sonuç olarak vatan hususunda nush ile uslanmayanın sonunu köteklik bile kurtaramaz. 

                

                                                         Hasan DOĞRUGÖREN

                                                                 19.08.2015

                                                                   Saat 23:10         

 

           

Ya Yarında Olmazsa (27.05.2011 tarihli yazım)

   Ne idik, ne olduk ve ne olacaz diye her zaman söyleriz ama ben sadece bunun söylemden öteye gitmediğini düşünüyorum. Sadece bu mu? Hayır, bunun gibi bizim hayatımıza yön vererek ayağımızı yere basmamızı sağlayacak, doğru değerelendirme ve bakış açısı sağlayacak bir çok atasözümüz ve özlü sözlerimiz,  nükteli ve şiirsel söylemden öteye gitmemektedir.

         Şimdi yaşayarak düşünmek istiyorum: Her ağladığımda annemim bana süt verdiğini, annemin beni severek ve okşayarak annelik duygusuyla mis gibi gelen kakamı temizlediğini, uyusunda büyüsün ninnileriyle tatlı tatlı uyuduğumu, ben gidecem gidecem diye bağırırken bir şey olur endişesiyle annemin beni göndermediğini düşünmem ne idim dönemiydi.

       Daha sonra okullu oldum, sınıfları dolduranlardan briside ben oldum, karneleri sevinçle ve gururla  evdekilere gösterdim. Ele avuca girmeyen bir çocuk olmuştum artık. Geleceğe yönelik hayaller kurmaya başladım, evim arabam, eşim çocuklarım, mesleğim... Tabiki hayalimde uaşılması en zor ve en itibarlı mesleğin sahibiydim. Etrafımda pervane gibi dönen hizmetliler, korumalar, yardım isteyen fakir fukaralar, bir fotoğraf karesi yakalayabilmek için flaş patlatan fotoğraf muhabirleri, gazeteciler, tokalaşmak için sıraya giren insanlar....

        Ne güzel de demiş Cahit Sıtkı. Yolun yarsı 35 eder diye.. Yarıdamıyım ben şimdi? Ama daha ne zaman yarı oldu allah aşkına? Daha karpuz kesmeyecekmiydik.? O hayallerimin hepsi hayalden öteye geçemedi.

        Evet evet kabullenmem gerek. Ben yolun yarısındayım şiirsel olarak.

       Daha gerçekçi düşünmem gerek değilmi? Belki ömrümün yarasını bile geçtim. Belkide finalleri oynuyorum. Ah bu şiirler hep gerçekleri söylüyormuşda biz  anlayamamışız: Kim bilir belki yarın belki yarından da yakın dediği gib Akifin. Ya belki yarın da olmazsa...

      Ya birde o var değilmi. Belki yarın da olmazsa?

      Öyleyse ben ne olacağım?

       (27.05.2011, Hasan DOĞRUGÖREN)

Yeni blog sayfama başlıyorum

                    Daha önce başka bir web sitesinin bloğundan zaman  zaman faydalanarak duygu ve düşüncelerimi aktarıyordum. Allah nasip ederse bunda sonra burda fırsat buldukça yazmaya ve uygun gördüklerimi paylaşmaya çalışacağım.

                    Buranın biraz acemisiyim açıkçası. Sayfaların oluşumu ve dizynı gibi görselele hitap edebilecek işlemleri halletmeye çalışacağım.

                    Umarım güzel bir sayfa oluşur ve güzel fikirler oratay çıkar. Şiddetten uzak, yıkıcılıktan uzak tamamen yapıcı olmaya uzanan bir sayfa oluşur.

                    Şimdilik bu duygu ve düşüncelerimizle hepinize saygı ve sevgilerimi sunuyorum.


                                                                                                              Hasan DOĞRUGÖREN
                                                                                                                        17.08.2015